Όταν γεννιούνται οι λαγοί, διαθέτουν, ήδη, πυκνό τρίχωμα και τα μάτια τους είναι ανοιχτά, ενώ οι μητέρες τους, είτε τα αφήνουν στο έδαφος είτε μέσα σε μια μικρή κοιλότητα του εδάφους. Σε αντίθεση με αυτά, τα κουνέλια, είναι πιο μικρόσωμα. Τα μικρά τους γεννιούνται σχεδόν... τυφλά και χωρίς τρίχωμα.
Η μαμά-κουνέλα φτιάχνει μία φωλιά από χόρτα, κλαδάκια και κοτσάνια από λουλούδια. Πάνω σε αυτά, τοποθετεί ένα στρώμα από τρίχωμα που μαδάει από το σώμα της. Όταν αφήνει την φωλιά, σκεπάζει τα μικρά της με περισσότερο τρίχωμα και ξερά χόρτα για να διατηρούνται ζεστά, αλλά και να μην γίνονται αντιληπτά από εχθρικά ζώα.
Και τα δύο ζώα, χαρακτηρίζονται από τον ίδιο κύκλο εποχικών αντιδράσεων, κατά τον οποίο αποβάλλουν το τρίχωμά τους και αποκτούν νέο, γεγονός που συμβαίνει την Άνοιξη και το Φθινόπωρο. Στα κουνέλια, το καλοκαίρι το τρίχωμα είναι καφέ, ενώ, αργότερα, αντικαθίσταται από γκριζωπό. Οι λαγοί, και ειδικότερα όσοι ζουν σε κρύες περιοχές, με αρκετές χιονοπτώσεις αναπτύσσουν λευκό τρίχωμα τον χειμώνα.
Τα κουνέλια και οι λαγοί είναι πιο δραστήρια, κατά τις ώρες από την δύση του Ήλιου μέχρι την αυγή. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, τα κουνέλια κρύβονται σε φωλιές και κοιλότητες στο έδαφος.
Οι λαγοί κρύβονται ανάμεσα σε θάμνους και, συνήθως, προσπαθούν να ξεφύγουν από τους εχθρούς τους... τρέχοντας. Τα κουνέλια κινούνται σε ομάδες, τα αρσενικά της ομάδας συχνά παλεύουν για το ποιος θα επικρατήσει. Στη συνέχεια, το κυρίαρχο αρσενικό ζευγαρώνει με τα περισσότερα θηλυκά της περιοχής.
Οι λαγοί ζουν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους κατά μονάς. Συγκεντρώνονται μόνο για τις ανάγκες του ζευγαρώματος, που και αυτές δεν χαρακτηρίζονται από... μονομαχίες.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου