Το νησί του Πάσχα

Είναι νησί της Πολυνησίας και βρίσκεται στον Ειρηνικό Ωκεανό. Το νησί του Πάσχα πήρε την ονομασία τον Ολλανδός θαλασσοπόρος Γιάκομπ Ρόγκεβεν το 1722 διότι έφθασε στο νησί ανήμερα το Πάσχα. Η ιστορία του τόπου ξεκινάει το 500 οπότε φθάνουν στο νησί επισκέπτες από τα νησιά Μαρκάσας ή Μανγκαρέβα. Μέχρι να αποβιβαστεί στο νησί ο θαλασσοπόρος δεν υπάρχουν ιστορικές γνώσεις. Εδάφη του νησιού από τότε και μετά διεκδίκησαν πολλοί θαλασσοπόροι. Το νησί έζησε πολλές εντάσεις.Το 1860 περουβιανοί δουλέμποροι απήγαγαν 1.407 νησιώτες, για να εργαστούν στα ορυχεία του Περού[3]. Η επίσημη κυβέρνηση του Περού έστειλε πίσω περί τους 100 αιχμαλώτους, από τους οποίους επέζησαν μόνον 10. Το 1866 γάλλοι ιεραπόστολοι κατασκευάζουν στο νησί νοσοκομεία και ιεραποστολές. Οι γάλλοι ιεραπόστολοι αποχωρούν το 1871. Μαζί τους αποχωρούν 200 γηγενείς για την Ταϊτή και 150 για το Γκαμπιέ.
Στον 20ο αιώνα χαρακτηρίζονται ως σημαντικές δύο εξεγέρσεις, αυτή του 1914 και η εξέγερση του 1964 μισό αιώνα μετά. Στην πρώτη οι λιμοκτονούντες γηγενείς εξεγείρονται και ζητούν να φύγουν για την Ταϊτή. Η εξέγερση δεν επιτυγχάνει. Είκοσι χρόνια αργότερα, το 1934 καταφθάνει στο νησί ο ελβετός εθνολόγος Αλφρέ Μετρόγια να μελετήσει τους τοπικούς μύθους και τον κοινωνικό ιστό, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα το έργο του για την Εθνολογία της Νήσου του Πάσχα σε έκδοση του BishopMuseum Press.
Το 1952 το Χιλιανό Ναυτικό κάνει την εμφάνισή του στο νησί προκειμένου να κρατήσει σε ύφεση οποιεσδήποτε τάσεις εξέγερσης. Το 1955 με την αποστολή του νορβηγού καθηγητή Τορ Χάιερνταλ γίνεται μια δεύτερη προσπάθεια μελέτης του νησιού. Μία δεκαετία αργότερα ακολουθεί δεύτερη εξέγερση που έχει ως αποτέλεσμα τη διενέργεια εκλογών. Τις εκλογές κέρδισε ο γηγενής Ράπου 1964, δίνοντας τέλος στην καταπίεση. Το νησί συνδέθηκε αεροπορικά και εμπορικά με τον υπόλοιπο κόσμο χάρη σε αμερικανικό αεροδρόμιο και διαμετακομιστικό εμπορικό σταθμό.
Πηγή:wikipedia